Kee (en haar nestgenoten) zijn al weer ruim 10 weken oud. We horen (kleine) opvoedprobleempjes, maar vooral leuke berichten.
Ook wij hebben hier onze uitdagingen. Zo heeft Kee nog niet helemaal door dat wij plasjes en poepjes graag buiten willen hebben. We gaan op de te verwachten plas- en poepmomenten met haar naar buiten. Tijdens de nesttijd viel op dat er na het slapen 5 plassende pupjes in het gras zaten. Die ene, jawel, die met het gele bandje, die dartelde graag de andere kant op, het huis in. Ook nu komt er vaak na het slapen nog geen plas. We houden haar in de gaten, drentelen om haar heen voor het beloningsmoment. Te vergeefs. En dan opeens is ie er. We gokken erop dat het de leeftijd is. Dat er ergens in het brein nog iets aangelegd moet worden. Ondertussen houden we stug vol: compliment als het lukt, een oprecht gemeend luid NEE als we getuige zijn van een misser.
‘s Nachts lassen we een plaspauze in. Rond 4 uur lijkt een goed moment. Daar komt nu een goed ritme in. Vannacht gaan we voor het eerst weer boven slapen met Door en Kee beneden. Spannend.
