Als fokker hebben wij natuurlijk de plicht om na te gaan of het onze pups goed gaat en om de officiële stamboom registratie te overhandigen. Deze taak nemen wij zeer serieus. Heel graag zelfs, want niets zo leuk om te zien hoe mooi ze allemaal worden.
Twee weken geleden waren wij bij Noor. Een wandeling viel volledig in het (regen)water en daarna zijn we domweg vergeten een foto te maken. Maar wat is ze al prachtig!
Gisteren hadden we het genoegen om heerlijke appeltaart te mogen eten bij Rob en Manon. En weer: wat is ze prachtig. Fenna bedoel ik nu. Na wat verkennend gesnuffel van Door, even rangen en standen bepalen volgt het dollen van Door met haar pup. Herkent ze haar dochter nog? Geen idee, maar iets herkende ze wel, want buiten voor de voordeur had Door al geroken dat hier bekend volk woonde.
