Ervaringen met het fokken van Markiesje pups

Buitenspelen

Als ze slapen, zijn ze zo lief. Als ze wakker zijn breken ze inmiddels het huis bijna af. 

‘s Morgens staan er 5 zwarte bolletjes te jodelen voor de deur van de ren.  Als het mee zit is het rond 6 uur, maar kwart over 5 is het soms ook TIJD. Weer of geen weer: de tuindeur gaat open en het roedeltje pups stormt naar buiten, het gras in. Dat zij nat worden vinden ze niet erg. En dat wij nat worden ook niet. Eerst wordt er gepoept en geplast. En daarna is het speeltijd! Vijf pups met dikke pret: rollen in het lage gras, tunnels kruipen in het hoge. Knagen op takjes van gedroogde zuring bloemen en met moeders gezellig een bamboetje kauwen. Tussendoor een plas of poepje. En daarna weer verder. Stoeien met broer of zus, tot het te wild wordt. Dan grommen en grauwen ze naar elkaar tot grumpy grandma als eerste reageert en Kee vervolgens braaf de pups tot orde roept: een kef en even een neus tussen de vechtersbazen. 

De pups hebben hun wandel outfit mogen proberen. Met voldoende afleiding ging dat prima. Als ze tijd hadden om er over na te denken, voelde het toch wel raar. Maar wat wel weer fijn is: in de jas van je broer happen. Veel meer grip.

Als toetje (of tussendoortje) krijgen de pups nog regelmatig een slok van moeders. En na ongeveer een uurtje spelen keert de rust weer. We verzamelen de pups uit mandjes, van kussentjes en leggen ze lekker terug in de ren. Daarna is het weer stil op een enkel piepje of kefje in de slaap na.

We gaan de zevende week in met 5 fijne pups. Noch 2 weken knuffelen voor de boeg. En ach, ik zou het bijna vergeten: ze zijn gechipt! En daarmee is vanaf nu de nestnaam vastgelegd. In volgorde van geboorte: Noortje , Nacho , Noppes , Nala en Nono. 

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

2 gedachten over “Buitenspelen”