Ervaringen met het fokken van Markiesje pups

4 weken fokker

De pups zijn morgen 4 weken oud. Onze eerste 4 weken als fokker van een nest Markiesjes. Hoe bevalt dat? In één woord geweldig. Maar ook: vermoeiend, spannend.

Wij hebben heel veel geluk met dit nestje tot nu toe. De bevalling liep soepel, Door is een toegewijde moeder, de pups groeien goed, ontwikkelen zich goed. Het is vooral vermoeiend omdat de uurtjes die je normaal neerploft op de bank, nu besteed worden aan puppie-bezoek (leuk!), hok verschonen, extra voer kopen, Door vaker korte wandelingen geven, foto’s en filmpjes maken en verwerken, pups observeren ….

Het is spannend omdat alles de eerste keer is. De bevalling, de ontwikkeling van de pups, het ondersteunen van Door bij haar zorg voor dit nestje. We merkten vorige week dat Door in spierkracht duidelijk veel verloren had. De 2 weken voor het einde van de dracht liep ze al niet heel veel meer. En de eerste 2 weken na de geboorte van de pups was ze nauwelijks bij het nest weg te krijgen. Toen we zagen dat ze met moeite op de bank sprong werden wij wakker. Sindsdien geven we haar naast de wandelingen ook wat extra training: zit / sta, trappetjes onderweg opzoeken om op te lopen, op 1 achterpootje laten staan door de ander op te tillen. We zien dat het nu weer prima gaat.
De  pups hebben allemaal hun vlotte en minder vlotte dagen. Pup rood sliep een paar dagen veel en liep wat later dan zijn broer en zussen. Er is toch niet wat mis?? Groei: goed. Na 2 dagen blijkt ie uitgeslapen te zijn en loopt hij net zo lekker te ravotten als de rest. Hij is wel een relaxt hondje, meer dan de rest. Is dat karakter of veranderd het nog? We zijn nu gerust en wachten het lekker af. Ik weet niet of het volgende nestje dat we ook ooit hopen te krijgen minder spannend zal zijn. We zullen het zien.

Geweldig is de rest. We kunnen ons verliezen in het kijken naar de spelende pups. Iedere dag is anders. Iedere dag hebben ze weer een stapje in hun ontwikkeling gezet.

Feitjes uit de eerste 4 weken

Misschien leuk om later nog eens terug te lezen. Of voor mensen die in de toekomst zelf een nestje gaan fokken.

De eerste 2 weken hebben we dagelijks het gewicht gemeten. Kort na de bevalling hebben we de temperatuur van Door nog een keer gemeten omdat ze zo veel hijgde. Het blijkt bij het geven van borstvoeding te horen. Ze is het in de loop van deze weken steeds minder en minder vaak gaan doen.

Voeding kwam de eerste drie weken volledig van Door. De pups groeiden prima, eigenlijk was er geen aanleiding om de pups bij te gaan voeren. Her en der lazen we dat het in de 3e week wel mogelijk is. Het lijkt ons ook goed dat de pups gaan ervaren wat andere smaken zijn. Ze blijken het op prijs te stellen. We maken een papje van gemalen kvv (staafmixer) en geitenmelk. Of we geven ze alleen geitenmelk. Sinds gisteren hangt er een bakje met water in de ren. We zien daar de pups nu ook uit drinken. Blijkbaar goede aktie.

Het schoonhouden van het nest deed Door ook. Sinds een week leggen we in de werpkist en in de ren een matje. Drie pups zien we zelf deze matjes op gaan zoeken zodra ze moeten plassen. Iedere ochtend is het matje in de werpkist kleddernat. Verder ligt er onder het vetbet in de werpkist een laag kranten. Die moeten dagelijks wel verschoond worden, maar ze zijn niet drijfnat. Het meeste gaat op de matjes. We hebben een puppietrainer voor de matjes. Twee (een kleintje en een grote) was handiger geweest. We vullen de ruimte rond de slaapplek met de matjes. Met de onderkant van de puppietrainer ligt het matje steviger en gaat er minder naast.
De poepjes ruimt Door nog op merken we. Zo nu en dan zien we hooguit een vlek.

De eerste drie weken lagen de pups alleen in de werpkist. De verwarming in ons huis stond op 23 graden. ‘s Nachts hingen we een fleecedeken over de  kist. Inmiddels staat de kachel op 20-21 graden overdag en ‘s nachsts. Nog iets warmer dan normaal. Sinds een week staat er  om de werpkist een ren. De pups begonnen overdag over het schuifje van de werpkist te klauteren. We hadden een hoger schuifje kunnen plaatsen, maar dan had Door er niet meer in gekund. De ren werkt heel fijn: ‘s nachts gaat er in het deurtje van de ren een schuif waar Door wel overheen kan. De gladde vloer voor de ren hebben we bedekt met een smal restje vetbed. Door bleek lelijk uit te glijden bij het springen over de drempel van de ren. De pups liggen en spelen overdag in de ren, soms kruipt er nog wel eens één in de werpkist. 

Komende 4 weken zullen we het lijstje af gaan werken om de pups te socialiseren. Te beginnen met meer speeltjes en een tochtje de tuin in.

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *