Op jacht naar een reu…deel 2

We hadden al 4 periodes van loopsheid met Door meegemaakt. Er leek zo’n mooi patroon in te zitten: 6 maanden en een beetje. Met die berekening zou Door niet eerder dan half oktober loops worden. Toen ze dus woensdag 26 september uitgebreide wasneigingen kreeg was dat natuurlijk toeval. En dat iedere grasspriet beplast moest worden op donderdag, ach dat deed ze al een paar weken. Maar vrijdag konden we er echt niet meer omheen: ruim 2 weken eerder dan gepland is Door hardstikke loops. Op zondag hebben we gelukkig twee dates afgesproken. Twee reuen die ons door de fac aangeraden worden. Contact met de eigenaren over de nieuwe situatie maakt snel duidelijk dat één van de reuen, Focus, waarschijnlijk af zal vallen: zijn oogcontrole is meer dan een jaar geleden en voor zijn eigenaren is het niet haalbaar om eerder een controle te laten doen. Toch spreken we af om nog wel even langs te komen. De tweede reu, Finn, woont in de buurt. Is het niet voor nu, wie weet dat we in de toekomst toch een keer een match tussen Door en Focus willen maken.

Zondag 30 september bellen we ‘s morgens aan in een klein Brabants dorp. Een zonovergoten dag, ideaal voor een kennismaking. Voor Finn moet het een overweldigende ervaring geweest zijn. Op eens draaft er een bijzonder smakelijk ruikende teef zijn huis binnen. Om ze de ruimte te geven mogen ze samen de tuin in en krijgen alle tijd om elkaar te besnuffelen. Finn gedraagt zich als een gentleman. Nadat Door hem enkele keren duidelijk gemaakt heeft dat ze nog geen onderzoek onder haar staart wenst houdt hij keurig afstand. Ze mag aan zijn speelgoed zitten en er wordt vrolijk gespeeld. Staarten vrolijk in de lucht. Ondertussen maken wij kennis met de eigenaren, Patrick en Patricia. We kunnen makkelijk tot een afspraak komen. Finn heeft al eerder een poging mogen wagen bij een andere teef. Helaas lukte dat niet. Ze willen nu graag een dekmeester inzetten om er zeker van te zijn dat Finn zijn klus afmaakt. Ons lijkt dat prima. Wij hebben geen enkele ervaring met een dekking. Een beetje vakkundige begeleiding kan geen kwaad.

‘s Middags, na het bezoek aan Finn genieten we van een relaxte lunch en luieren lekker naast ons campertje op een stuk gras. Rond half 3 staat ons bezoek aan Focus gepland. Ook hier een prettig contact met de eigenaren, en een onthutste reu. Focus, een prachtige Markiezen-man, weet duidelijk niet hoe hij het heeft met het bezoek van Door. Voor Door lijkt het allemaal te veel van het goede. Het speelse gedrag van de ochtend zien we nu niet terug. Na een lekkere bak koffie nemen we afscheid. We zullen met Finn van de Twentsche spioen verder gaan, al zullen wij in ieder geval Focus niet vergeten. Wie weet, voor een volgende keer.