Tip 1: vind je hond niet zielig in zijn bench
Tip 2: neem de tijd om de hond aan de bench te wennen
Tip 3: verklein de bench van de pup door achterin iets te bouwen/bevestigen tot ze groot genoeg zijn om de hele bench te vullen. Je kunt er iets voor kopen of creatief aan de slag met gaas, houten plaat, grote – niet sloopbare – kussens
Tip 4: jengelen “ik wil er uit” niet belonen. Eruit laten als de pup rustig is. Als je het rustig hebt opgebouwd is het alleen jengelen. Is de hond in paniek, dan ben je te snel gegaan.
Wennen aan de bench
Toen Door net bij ons was hebben we haar steeds, als ze in slaap viel, in haar bench gelegd. Bij het wakker worden is een pup nog lekker slaperig en ontspannen. Het gevoel van de bench is op dat moment positief.
Als ze wakker was kreeg ze regelmatig wat lekkers in haar bench. Boodschap: dit is een fijne plek. Tijdens een (heel lekker!) kluifje ging na enkele dagen even de deur dicht. En voor einde kluif weer open. Of bij het wakker worden was de bench nog even dicht. Het openen van het deurtje zijn we gaan ‘rekken’, bijvoorbeeld wel tegen haar kletsen maar nog even niets doen. En als ze rustig was de deur weer open.
Toen de bench vertrouwd genoeg was zijn we het weglopen uit gaan bouwen. Uitbeeld blijven, en pas binnenkomen als ze stil was. (Met gekrulde tenen in de gang achter de deur staan 😅). Ik heb het niet genoteerd, maar volgens mij heeft dit hele proces 2-3 weken geduurd. Daarna konden we haar 1-2 uur achterlaten in gesloten bench. Later hebben we dit uitgebreid tot maximaal 5 uur op volwassen leeftijd.
We zorgden voor een ritueel als we haar in haar bench zetten: kong met iets lekkers, in de bench geven, deurtje dicht, wegwezen.
Wat geef je je pup in de bench
Behalve het lekkers, en een kleed dat lekker naar hond ruikt, zet je geen water of voer in de bench. Ten eerste is dat niet nodig. Ten tweede zou het een te volle blaas kunnen geven. En dat wil je nou juist niet. Met erg warm weer letten we erop dat Door kortere benchtijd had.
De ‘grote bench’ hebben we inmiddels opgeborgen voor Door. Ze kijkt ons vaak even na op de stoel voor ons raam als we weggaan maar zoekt daarna haar slaapplek op. Ze is op haar gemak als we weg zijn, blaft niet naar voorbijgangers. En bij drukte zoekt ze haar kleinere reisbench op die wel in de kamer is gebleven. Waar die reisbench gaat, daar is Door.
